Gesloten

gesloten is je gezicht
geen enkele emotie zichtbaar
als ik mijn woorden naar je richt
blijf je onaantastbaar

besluiteloos blijf ik staan
gezeten in je rolstoel
kijk je me koud aan
dat is althans mijn gevoel

niet wetend hoe te handelen
ga ik met je wandelen
stilletjes lopen we door de tuin
mijn ogen zien alleen je kruin

lopend langs het water
klinkt er wat gesnater
eenden duiken onder
dan gebeurt er een wonder
je wijst naar iets
ik zeg: "ik zie niets"
"daar"
zeg je zowaar
stil blijf ik staan
je kijkt me aan

het ijs is gebroken
je hebt de lente geroken