1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Elia 2

Elia lag daar in de woestijn,
hij voelde zich daar erg klein,
zag het nut van het leven niet meer in,
en dacht wat heeft mijn leven voor zin.

Heere laat mij maar dood gaan,
ik kan het niet meer aan,
zo wil ik niet meer leven,
ik heb het nu opgegeven.

Zo zijn er nu ook mensen,
die hetzelfde wensen,
het leven kan zwaar zijn,
met veel verdriet en pijn,

Maar we mogen weten,
dat Jezus ons nooit zal vergeten,
je mag altijd tot Hem gaan,
Hij laat geen bidder staan.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

gemaakt n.a.v. een preek over 1 Koningen 19:1-8

Geef uw waardering

Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Bidden Depri Dood Elia God Woestijn

Reacties op ‘Elia 2’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Elia 2