Lopen op het strand

Lopend over het strand
voetstappen achterlatend in het zand
alle gedachtes door te nemen
een oplossing bedenken voor de problemen.

Hopeloos kijken naar de zee
wachtend op het juiste idee
dan weg met het verleden
en terug te keren naar het heden.

Wandelend naar het bos
komen er tranen los
er komt geen eind aan
lopend daar als een stromende kraan.

Dan eindelijk een idee
ben er mee tevree
gebruik hulp van vriendin
die ziet dingen goed in.

Dan een gesprek met ouders
een steunende arm om schouders
vertellend wat er fout is gegaan
en wat er tegen word gedaan.

Maar het gevoel van verradenheid
is nog steeds iets wat bijt
want alles is doorverteld
daarvan zo erg ontsteld.

Diepste geheim is voor iedereen
wat zo vertrouwd scheen
is nu weg
niks aan te veranderen, gewoon pech.