vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alleen
De straten lijken te huilen.
Ik voel me alleen.
Alsof ik nergens kan schuilen.
Waar moet ik toch heen.
De wind snijdt in mijn gezicht.
Het is donker en kil.
Is er eigenlijk wel iemand die begrijpt wat ik wil.
Ik voel de tranen branden.
En ik voel de pijn.
Ik heb geen idee waar ik zal belanden.
Ik weet alleen dat ik hier buiten mezelf kan zijn.
Reacties op ‘Alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!