vanbinnen intens spijt

Elke keer denk ik aan die mooie tijd,
Voel ik diep vanbinnen enorm veel spijt,
Het doet me pijn het deed me verdriet,
Het waren de ogen die stonden vol verdriet,
Ik laat het gaan ik laat het koud,
Verdriet is iets waar ik niet van houd,

Mijn verleden heeft me gekneed,
Het verleden heeft mij gevormd,
Naar de vrouw die ik nu ben geworden,
Kwetsbaar en vol onzekerheid,
En ze voert deze strijd in pure eenzaamheid,

De strijd die ik aan zal gaan zal niet makkelijk zijn,
Maar er komt een tijd dat ik uit deze situatie zal zijn,
Elke keer weer keer op keer,
Probeer ik mezelf de moed in te spreken,
En ga ik er weer voor en lijkt het me te lukken,
S 'avonds wil ik gaan slapen en schijnt het weer te mislukken,

De emoties spelen een rol in mijn leven,
Ik kan ze geen plekje geven,
Telkens word ik er weer aan herinnerd dat het hard is om te leven,
Je moet vechten, je moet strijden dan zal je, je eigen leven gaan lijden,

De emotie en gevoel heb ik achter me gelaten,
Het moet over zijn met dat onder die emoties lijden,
Ik laat geen traan meer, ik heb een muur om me heen gebouwd,
Zodat niemand mij meer kan raken en mij kan kwetsen,
Ik moet mezelf beschermen tegen al dat pesten en lijden.
Ik wil liefde, blijdschap en vrede dat is iets wat ik een ieder wil mededelen

Groetjes
Shannen