Stop!

Stop

Ik was nog geen zeven
te klein om, om mijn uiterlijk te geven
maar jij vond me al lelijk
door de waterpokken op mijn lijf

Ik was nog geen tien
maar jij had het al gezien
ik was dik en niet zo mooi als jij
wat je me toch moest vertellen

ik werd puber, en jij kwam er achter aan
je had kritiek op mijn kijken, praten, lachen en staan
niets wat ik deed was goed genoeg
en ik zelf... ik was niet mooi genoeg

en ja... het kwetste me, het deed me pijn
je vernederde me, maakte me klein
mijn zekere houding, het maakte je woest
waardoor je mij onzeker wilde maken

Je hebt het over mijn gewicht
mijn 'stinkadem' in je gezicht
en ik hou de schijn op
alsof het me niks doet

Maar het doet me wel wat
ik heb het echt gehad
Stop, ik ga je te geloven
Hou op, het gaat zo niet meer!