vorige gedicht
vorige gedicht
Miss You
Nog steeds herinner ik je ogen die schijnen als sterren in de nacht.
Nog steeds herinner ik je handen, ze zijn zó zacht.
Onze tijd was zo lang als de bladzijden van een boek,
terwijl ik nog de juiste pagina zoek.
En ik denk aan elke zaterdagavonden wanneer we onze favoriete films keken,
daar dacht ik aan in al die lange weken.
En wanneer je begon te lachen,
dat maakte me blij vanbinnen.
Ik wil dat het opnieuw kan beginnen...
Heel vaak lijkt het net of je naast me loopt als ik alleen ben.
Ik zoek naar hoop terwijl ik ren...
Reacties op ‘Miss You’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!