vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
koud
zo koud
dat wit blauwt,
zo koud als oorlogsstil,
de tak kraakt zich vrij,
stilte tiert naar mij,met haken handen
de koude rouwt,
het marmer adert dicht,
naalden prikken pijn,
de metalen stilte slijpt gaten in lucht,
zo koud,
ik verlang naar jou
Reacties op ‘koud’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!