vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
spiegel
Spiegel
mijn blik schaatst op de gladde wand
met in zijn spoor
een gezicht mij verwant
het verticale water
speelt met licht
en lacht in mijn gezicht
ik herken het glazen glimmen
als een gevoel van binnen
de waarheid is daar zacht
omdat het glas is dat lacht
misschien wil ik wel daar zijn
Reacties op ‘spiegel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!