Één aanraking is teveel
Jij raakte mij aan
Ik liet je, je gang maar gaan
Alles wat jij mij deed wilde ik niet
Ik had tranen in mijn ogen, het deed mij verdriet
Ik duwde je weg, maar jij liet mij niet los
Trillend zo bang was ik, maar ik was de klos
Jij zei nog tegen mij; ‘’ jij vindt dit vast niet fijn’’
En sindsdien voel ik me elke dag zo klein
Bang voor elke aanraking die er is
En daardoor loop ik het mooiste in mijn leven mis
Mensen komen bij mij nooit meer dichtbij
Omdat ik iedereen wegduw, hoeveel ze ook betekenen voor mij
Mensen die van me houden stoot ik nu af
Alleen door jou stomme gedrag, dit is mijn straf
Ik geef mezelf de schuld van wat er is gebeurd
Maar jij bent het die mijn hele leven heeft ingekleurd.
Ingezonden door
Geplaatst op
21-03-2013
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Aanraking Aanranding Angst Pijn VerdrietReacties op ‘Één aanraking is teveel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!