vorige gedicht
vorige gedicht
de aarde
De aarde
De maan staat aan de hemel deze nacht,
Terwijl door de bomen de wind waait
En fluistert heel zacht.
Het zijn de natuurgeesten
Zij vertellen over de aarde
De verhalen die zei vertellen
Hebben innerlijke waarde.
De mens is het verleert om
ze nog te kunnen horen.
Terwijl er nieuwe verhalen worden geboren
Zij vertellen dat we de aarde pijn,
hebben gedaan
Maar weten dat we niet meer
dicht bij de natuur Staan.
Zij vertellen dingen die we
Kunnen veranderen in het heden en dingen
Kunnen laten rusten uit het
Verleden.
Als we hen zouden kunnen
Horen
Kan er een nieuwe wereld
worden geboren
Reacties op ‘de aarde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!