de maan

De maan

In gedachten ben ik in de duisternis verdwaalt,
En weet dat niemand me eruit haalt.
Ik voel zachtjes een energie die in mijn hart een stem vormt,
Die roept mijn naam.
Ik luister naar die stem en besef dat ze wilt dat ik bij het raam komt staan.

Ik loop langzaam naar het raam en blijf daar staan.
Er is iets wat mij roept en zoek de stem door de duisternis,
En zie aan de hemel de maan

Zij zag mij veel dingen doen in mijn leven,
Goede en slechte dingen beleven
Ze is er om me raadt te geven,
Zodat ik mijn doel haal in mijn leven.
Dat is haar streven.

Ik voel hoe haar licht mijn ziel zuivert.
En krijg er rillingen van en ik huiver.
De rust die ze mij geeft en voel de kracht,
en de reden waarvoor ik leef.

Vanaf nu weet ik dat ze mij beschermt,
En van de duisternis afschermt.