vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
Verdriet
alleen mijn ogen tranen niet
Iedereen die me haat
en me ook nog verlaat.
Als ik zeg ik ben op
dan maken ze mij nog meer kapot
Ik had geen leven
maar daar vocht ik tegen heel even
maar nu is het tijd
iets waar ik al keilang tegen strijd
Kga vertrekken
en mijn bagage voortrekken
Kzeg dag
je ziet me ooit is terug op een dag
Want als je kijkt naar de maneschijn
dan zal ik dicht bij jou zijn
Vergeet die mooie tijden
want toen moest ik lijden
Lijden van die pijn
die er altijd zal blijven zijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
17-03-2013
Over dit gedicht
Verdriet
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Tranen VertrekkenReacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!