vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een Leven
Een Leven
het brand van binnen
mijn hart groeit dicht
ik durf niet opnieuw te beginnen
daarom dat masker voor mijn gezicht
het doet me niks is wat ik telkens zeg
maar van binnen zit de pijn
ik loop ervoor weg
maar ik weet dat het er zal zijn
zodra het masker valt
zodra ik het verdriet laat gaan
zodra er weer een draadje knalt
dan kan ik niet meer in dit leven staan
een leven vol met verdriet
een leven dat nou eenmaal zo is
een leven met wat in het verschiet
een leven met geluk als gemis
een wereld vol met kwaad
een wereld waar een mens de ander schaad
een leven je dierbare raak je kwijt
een leven met zoveel tijd...
Reacties op ‘Een Leven’
-
mooii hoor !!
Anouschka - 15-03-2013 om 17:22