Op de hoek van de Korenlaan

Loop je daar bij zonneschijn
Dan is er niks aan de hand
Het is gewoon de Korenlaan
Een klein straatje bij het strand

Maar daaro ‘s nachts om 12 uur
Gebeurt er iets bijzonders
Op de hoek van de Korenlaan
Klinken harde donders

Door de lucht daar vliegen mannen
Als ze zo te noemen zijn
Met een groot hevig verlangen
Naar rood bloed en iemands pijn

Ga daar nooit langs in het donker
Want dan zijn die dingen daar
Je merkt niet dat ze er zijn
Maar je leven is in groot gevaar

Ze komen langzaam op je af
Je ziet ze niet maar je voelt je klein
Je merkt het niet maar je gaat langzaam dood
Je zult voor altijd verloren zijn

Want je vliegt ’s ochtends met ze mee
Bang voor een straaltje zonneschijn
En dan telkens, elke nacht weer terug
En zo zal het voor eeuwig zijn