echte vrienden
Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn.
Het gaat dan ook gepaard met heel veel verdriet en pijn.
In zo'n vervelende tijd leer je ook je echte vrienden kennen.
Vele zetten het dan op een lopen, daar moet je eventjes aan wennen.
In deze slechte tijden verlies je heel wat mensen om je heen.
En denk je vaak "Nu sta ik echt helemaal alleen"
Maar er zijn ook heel wat mensen
die niet weten hoe ze met emoties om moeten gaan.
En heel wat moeite hebben een arm om de ander heen te slaan.
Ook deze mensen moet je respecteren, zoiets hebben ze dan ook nooit geleerd.
En hebben dan door onmacht de rug naar je toegekeerd.
Maar heb je van die vrienden die je echt niet laten staan.
En bieden jou die arm en schouder zomaar gratis aan.
Waar je dan mag schuilen en huilen van verdriet
Dan weet je ook, echte vrienden verlaten je niet.
Ingezonden door
Geplaatst op
07-12-2008
Over dit gedicht
hoe en waneer je je echte vrienden leert kennen zijn in de slechtste tijden uit je leven.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Echtevrienden Lerenkennen. SlechtetijdenReacties op ‘echte vrienden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!