Pijn en Verdriet
Een glimlach geef ik steeds weer,
Al voel ik het van binnen niet meer.
Het is de buitenkant die je ziet,
Niemand voelt mijn pijn en verdriet.
Ik wil zijn als iedereen,
Maar voel me bovenal alleen.
Moet mijn ziekte accepteren,
Maar dat valt mij niet te leren.
Ik wil mijn oude leven weer,
Ik kan het zo gewoon niet meer.
Mijn leven staat gewoon stil,
En dat is echt wat ik niet wil.
Ik geniet van de kleine dingen,
Om mijn frustratie te bedwingen.
Probeer positief te denken,
Om mijn lichaam iets goeds te schenken.
Reacties op ‘Pijn en Verdriet’
-
erg mooi pandabeertje
Twan Hendriks - 09-03-2013 om 19:21
-
5 sterretjes!
Bibi - 18-03-2013 om 20:14
-
Hallo, Dit is een gedicht waar ik mij echt in kan vinden. Door mijn angststoornis is dit een gedicht wat echt van toepassing is omdat ik veel pijn en verdriet ondervind.
Elly - 26-10-2019 om 18:51