Gewoon water
Voor je het weet ontglipt het leven je
zit je vast in een tredmolen
een ingeslepen pad van veilige havens.
Deze herhaling van zetten verbaasd niet meer.
We verstenen, groeien en veranderen niet meer.
Veranderen is een boeiend woord.
Een samenvoeging van twee losse woorden.
"Ver" onbekend, spannend, achter de horizon
"Anderen" de overige bewoners van jou wereld.
De combi is echter een dynamische frisse mix.
Het kan zo simpel, van klein tot groot.
Een keer gaan lopen, de auto laten staan,
Een andere weg naar huis,
Bewust om je heen kijken,
echt zien en gezien worden.
Om te veranderen wordt je vloeibaar als water,
Continue aanpassend, aan elke situatie, op elk moment, wegend,
balans vindend.
Zonder je eigen specifieke waarden te verliezen,
met het grootste gemak van de wereld.
Ik wil leven, bewust mijn richting kiezen, kijkend, groeiend
vooral scheppend.
Ik ben water.
Ingezonden door
Geplaatst op
08-03-2013
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Richtingkiezend Veranderen WaterReacties op ‘Gewoon water’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!