vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De wind in de duisternis
Wanhopig en helemaal alleen
En de duisternis die me omringt
Ik wil gehoord worden en schreeuw om me heen
Maar er is alleen de wind die klinkt
De wind blaast de haren uit mijn gezicht
En laat me dan met rust
In de duisternis zie ik een klein beetje licht
Alsof de wind langzaam de duisternis uit blust
Reacties op ‘De wind in de duisternis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!