Me myzelf and i

Dingen gebeuren maar veel dingen komen je vaak nog is achterna.
De pijn die ik heb mee gemaakt doet niemand me na. Niemand weet alles van me. Daarom is het moeilijk om het te snappen. Vaak val ik huilend in slaap. Omdat ik mezelf niet eens kan vatten. Pijn hier pijn daar vaak is het de laatste druppel en dan is het weer raak. Het liefst wil ik met je kunnen praten wat er allemaal is gebeurt in me leven maar dan ben ik bang dat niemand er iets om zal geven. Me vader me moeder wie zijn dat ?, dat is het hele stuk zwart gat.
Me meisje me mopje die denkt alles te weten. Maar vaak is ze de helft all vergeten. Wil bij je blijven en lekker kunnen praten. Maar soms heb je dat niet eens in de gaten. Vaak denk ik fock et en laat het gaan. Maar dan denk ik waarom heb ik geen normaal tiener leven begaan.
Stress angst dat is het grootste stukje geweest van leven. Toch is dat als liefde gegeven.
Liefde knuffels sterke banden.
Maar die waren niet voor lang en daarom ben ik zo bang.
Wil je niet uit me leven wissen omdat ik weet dat wij bij elkaar klikken. En als in in je ogen kijk weet ik dat je van mijn houd. En daarom is van hartje voor jou van goud.

Xxx me