vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Glas zonder lijnen
is er rust
als ik in de spiegel kijk
de schermen
voor even zwarter zijn
kan nu niet zappen
van het grote gat
waar ik vroeger
veel contact mee had
ik lach schaapachtig
vingers zijn gevangen
in een vrijheid
die onwennig voelt
praat tegen woorden
die maar niet
willen verschijnen
op glas zonder lijnen
dacht de wereld te kennen
maar in dialoog met
eigen spiegelbeeld moet ik
eerst weer aan mezelf wennen
wil melker
02/03/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
02-03-2013
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Eigen Leven MassamediaReacties op ‘Glas zonder lijnen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!