Voorbij

Ik voel een leegte van binnen
ik schrijf dit gedicht, maar waar moet ik in godsnaam beginnen?!

Ik wilde gewoon even rust, alles voor 1 tel laten zakken
jij gaf dat niet en begon spontaan je tas al te pakken

je werd nog boos ook omdat ik zogenaamd geen moeite deed
alleen met mijzelf bezig was en totaal geen aandacht aan jou besteed

lieve meid, mijn hart is nu doorboord
de emoties die zich continue wisselen, ik ben nu echt verstoord

voor jou is dit misschien het einde
omdat ik nu voorgoed uit jou leven ga verdwijnen

voor mij is dit een nieuw begin, een nieuw leven
zo zonder jou met verliefde gevoelens die aan mijn hart zullen blijven kleven

het zal moeilijk zijn om over je heen te komen en door te moeten gaan
kleine stapjes zal ik moeten nemen, om te ontkomen uit mijn eigen waan

dat ik je ooit heb mogen leren kennen was een godsgeschenk
vooral als ik aan die tijd die we samen hadden terugdenk

over een tijdje zie ik het leven weer met goede moed
als het dan zover is, dan zal ik pas kunnen zeggen: Schat het gaat je goed