vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdriet
Verdriet.
Kunnen we het niet gewoon ruilen,
al dat huilen?
Al die tranen,
ze kunnen van mijn part de zee in varen.
Of beter nog,
Helemaal weg,
Dan zijn we klaar met al die pech.
Maar dan nog dat piekeren,
Kunnen we dat niet gewoon de vuilnisbak in mieteren?
Dan pas is alles weg,
Dan pas zijn we klaar met al die pech...
Nee nog niet alles is verdwenen,
Nee nog niet voor al die gene.
Want tja, dat mokken,
Ook dat krijgt van mijn part de pokken.
Zo dan zijn we van alles af.
En hopelijk gaan we dan nooit meer bergaf.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-02-2013
Over dit gedicht
Ik wil dat al het verdriet verdwijnt voor iedereen dat het van de wereld af gaat.
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘Verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!