Hij schildert mijn wereld
Vrolijk pakt hij zijn palet, een paar kwasten en loopt nonchalant mijn wereld binnen. Ik herhaal; Mijn wereld. Mijn altijd gesloten wereld.
Altijd, behalve voor hem.
Hij vormt de storm in mijn hoofd, de rust met net zoveel gemak. Hij brengt de kleur met zich mee op de grijze dagen, schildert mijn klein maar fijne wereldje in elke tint die hij maar kan bedenken. Hij laat al mijn perfect gebouwde muren met een knip van zijn vingers instorten.
Ik hou van hem, dat is wel duidelijk; daar zijn geen duizenden beschrijvingen voor nodig. Hoe ver ik ook probeer te komen,het beschrijft toch niet volledig hoe hij me laat voelen.
Het is geweldig, het is .. Zoals ik net al zei; onbeschrijvelijk. Het is liefde.
Reacties op ‘Hij schildert mijn wereld ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!