vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vreemd
gronden te diep
onmogelijk te peilen
en als ik dan sliep
droomde ik bijwijlen
de donkere diepten naar boven
in angst en in zweet kwam ik dan bij
verwonderd, 't is niet te geloven
hoe wijds is mijn ziel
hoe stroomt haar getij
de verre verten
maar ook dichterbij
de sluimerende kusten
te diep zijn de gronden
van het onderbewuste
Huib van Riet
Ingezonden door
Geplaatst op
25-02-2013
Over dit gedicht
Wat zijn onze beweegredenen, onze motivaties bij alles wat we doen?
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Innerlijk Onderbewuste Zelfkennis ZielReacties op ‘vreemd’
-
Heel mooi. Het is soms niet te bevatten he.
Besh Noemara - 25-02-2013 om 19:33
-
Een hele mooie Huib. Mooi leesritme, kort maar alles wat je wil vertellen staat er in.
Erica - 25-02-2013 om 22:39