vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het spel
Ik zit hier mijn tijd te verdoen
Prachtige dagen na te zwaaien
Blik op oneindig, verstand op nul
Blindelings in het niets te graaien
Geen stippellijn om na te trekken
Geen enkel doel voor ogen
Wat heeft het ook voor zin
Als je dromen zijn vervlogen
Ik wuif nog een dag na
Kruip onder het wol
Denkend aan vroeger
Schieten mijn ogen vol
Toen was mijn enigste zorg
Het kiezen van een spelletje
Verstoppertje of tikkertje
Of fietsen met het belletje
Samen of alleen
Ik heb me nooit verveeld
Nu kan ik niet meer
Ik ben uitgespeeld
Reacties op ‘Het spel’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!