Het laten van een traan
Elke traan die in je leven,
Via je oog haar eigen weg gaat
Heeft een verhaal, een reden,
Waarom ze je leven verlaat
In het begin is het het stoten,
Van een hoofd of van een teen
Die tranen helpen je teder,
Door je eerste levensjaren heen
Dan de tranen om je ouders,
Het voelt oneerlijk en niet goed
Je bent potverdorie al twaalf hoor,
Je weet zelf wel hoe het moet
Daarna zullen de tranen komen,
Om je eerste echte vriend
Het is uit, alle tranen,
Waar heb je dat toch aan verdiend
Maar naarmate je leven vordert,
En je terug kijkt op het verleden
Zul je zien, alles, ooit,
Het gebeurde met een reden
Je wordt ouder en steeds vaker,
Wil de dood zijn intrede doen
De tranen stapelen zich op,
En helpen je verder, net als toen
Hoe jong, hoe oud
Hoe groot, hoe klein
Laat het laten van een traan,
Alsjeblieft nooit overbodig zijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
22-02-2013
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Doorzetten Sterkte Tranen VerdrietReacties op ‘Het laten van een traan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!