mijn spulletjes raak ik steeds kwijt
Ik let nooit goed op mijn spullen
verlies zo nu en dan een keer iets …
maar nu
het is niet zomaar iets
mijn portefeuille kwijt
een ander is ermee weg
en is bovendien nu rijk
Ik ga er steeds te licht over …
denk: “we zullen dan wel zienâ€
nooit goed willen kijken
dat is het steeds met mij
altijd mijn spullen weg
maar een ander, die is blij
Dan kom ik in de problemen
en dat is altijd zo met mij …
nu, mijn portefeuille weg
misschien wel achtergelaten
en dat is nu iets
om echt te haten
“het moest er ooit van komenâ€
is wat mijn familieleden denken gaan …
ze kunnen beter van iets anders dromen
want veranderen
zit er voor mij niet in …
Steeds is het hetzelfde
en misschien ooit, in de verre toekomst
zal ik het leren
beter op mijn spulletjes te passen
dan kom ik zoiets
nooit meer tegen!
(ik had vorige week mijn portefeuille DENK ik achtergelaten op de bus, met veel geld ... Naar de politie aangifte gedaan, 's middags heeft een postbode hem teruggebracht, zonder geld ...)
Ingezonden door
Geplaatst op
21-02-2013
Over dit gedicht
ik ben vorige week mijn portefeuille kwijt geraakt ...
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Kwijt PortefeuilleReacties op ‘mijn spulletjes raak ik steeds kwijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!