Ze was als

Ze was als een roos,
in de bloei van haar leven,
tot de laatste snik alles geven.

Ze was als een boot,
roei roei,
door het heldere en
soms donkere water des leven.

Ze was als een boek,
dat soort dat je voorlas
op een heldere en
soms donkere nacht
en waar je nooit genoeg van kreeg.

Ze was als de zon in de winter,
een mirakel,
elk mistakel overlevend,
dat was ze.

Eigenlijk was ze te veel
om in dit kleine gedichtje te zetten.

Dus moet je nu
even opletten als ik zeg:
'Ze was alles, voor ons, voor mij!'