Zwarte dag

De trap naar beneden rennend
uit de klauwen van het donker
Angst omsluit mijn hart
Niet meer helder
Verward!

Om me heen kijkend
Waar moet ik naartoe?
Ik kan niet terug
Dus vlucht!

Vlug rennen naar het zwart
Ik ben het kwijt
Waar ben ik heen gegaan?
Wat hebben zij me aangedaan?

Water langs de kade
klotst tegen de wand
Op een station ben ik aanbeland
Voel me gebroken
Kapot!
Ik ontwaak en schrik me rot

Waar ben ik?
Wie komt me halen?
Eén en al duister gevoel
Voel me wegdrijvend
De pijn is schrijdend
In een diepe modderpoel
zak ik steeds verder weg

In een bushokje alleen
Grauw en rillend van de kou
Of is het toch de angst?
Voor hen een grote vangst
Voor mij een diepe kerving
stekend in mijn hart

Wil het me herinneren!
De daadwerkelijke beelden
blijvend donker en zwart
Mijn gevoel tot op heden
ontzettend eenzaam en verward