Vier woorden.
Veel verdriet gaat door mij heen
Als ik terug denk aan mijn leven
Zoveel dingen zijn gebeurd
Aan niemand was het door te geven
Niemand die echt om mij gaf
Tenminste dat was hoe het leek
Ik deed of ik gelukkig was
Het was een masker, het was fake
Al die tijd had ik een verlangen
Naar een arm, een dikke knuffel
Hoeveel moeite ik ook deed
Nooit een arm, en nooit een knuffel
Ik moest er altijd zelf om vragen
En dan keken ze raar op
Zo iets is toch iets heel gewoons?
Daar fleurt een mens van op
Het is zo simpel om te zeggen
Vier kleine woorden, niks aparts
Maar als de tijd komt wordt het moeilijk
Dan wordt de tekst donker, als iets zwarts
Ja ik heb best veel vriendinnen
En, mijn ouders blijf ik vaak getrouw
Maar nooit hoor ik die vier woorden
Die vier woorden zijn ik hou van jou
Reacties op ‘Vier woorden.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!