vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De muren
Soms zit ik wel graag alleen...
Ik zit op een wankelende stoel
in een kamer tussen vier muren.
Mooie muren zonder gevoel
maar ik hou van deze muren want
die muren luisteren naar je
muren begrijpen je
en ook al zeggen ze niets en horen zij
je langdradige verhalen
de muren luisteren naar jouw
onopgeloste problemen
ik vertel hun over mijn onbeantwoorde liefde,
mijn onbekwame pijn,
mijn gebroken relaties
en geloof me, de muren luisteren
en soms echt wel...soms
zijn ze veel beter dan mensen...
Reacties op ‘De muren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!