nieuwe kans

uitgeput ligt ze aan het infuus
denkend aan haar thuus
afscheid heeft ze al genomen
in al die vreselijke dromen
gedrochten die haar zochten
heeft ze allemaal bevochten

zo sterk als ze was
is nu breekbaar als glas
helder denken lukt niet meer
daar legt ze zich maar bij neer
de energie die in haar lichaam zit
staat werkelijk op een lage pit

slapen is het enige wat ze wil
even staat ze stil
bij haar leven
dat ze op gaat geven

zachtjes ben ik haar kamer binnengekomen
liefdevol mijn handen neergelegd
energie voel ik weer gaan stromen
dank je, is alles wat ze zegt

tranen voel ik achter in mijn keel
vergoten zijn er al zoveel
niet wetend wat ik moet zeggen
ga ik mijn handen verleggen
omklem zachtjes haar hoofd
de kaars wordt gedoofd
zegt ze
nee, zeg ik
hij gaat weer branden
voel maar onder mijn handen