Tijd
Een dag vol ervaring
Letters, woorden en gedichten
Vlogen uit mijn pen
Zonder verklaring
Ogen, wenkbrauwen en gezichten
Zitten vast in Zitten vast in mijn geheugen
Nu weet ik wie ik ben
Mijn leven was een grote leugen
Maar door de ervaring
Heb ik een verklaring
Een toekomst en veel dromen
Moge deze dan ook uitkomen
Tijd gaat voorbij
De tijd gaat voorbij
Je denkt er niet meer aan
Je moet voorbij gaan
Elke seconde die je aan het verleden
Gaat af van je heden
Maar soms
Heel soms
Is het goed om stil te staan
Om niet verder te gaan
Om je gedachten te laten doen wat ze willen
Om je uit de werkelijkheid te willen
Om het gebonk van je hart te stillen
Reacties op ‘Tijd’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!