muren

Jaren bouwde ik om mij heen,
vele hoge muren van steen.
Ik wilde geen verdriet en pijn,
maar daar kwam een rampaal aan,
die wist met deze muren om te gaan,
wat werden de muren nu klein.

Nu ik omkijk naar de afgelopen jaren,
heb ik mogen ervaren,
God mij al die tijd heeft gedragen,
ik zat met vele vragen,
al heb ik niet alle antwoorden gekregen,
maar deze periode van mijn leven.

Met God kreeg ik een sterkere band,
ging God steeds meer waarderen,
mocht veel van Hem leren.
Voel me nu een kind,
die loopt met Vader aan de hand,
en door Hem wordt bemind.

God, als ik weer muurtjes ga bouwen,
want U ziet het ook wel,
pak me dan maar in mijn nekvel.
God, bedankt voor alles wat U geeft,
mijn Vader, die eeuwig leeft,
op U stel ik mijn vertrouwen.