Wat nu?
Knielend tegen een torenhoge rotswand..
Voor mij uitziend, enkel een afgrond dat diepergaand
dat de stilte laag liggend in de oceaan,
met mijn hoofd gebogen steunend op mijn handen,
deze angstig niet wetend heen en weer wrijvend door mijn haren..
Wat te doen met onder mij, roepend in een zee van vuur,
reikend een oud mager afgebrand, gloeiend van hitte duivelse hand
vragend van te komen..
Maar in een fel wit stralend licht hoog bovenaan in de wolken,
een helder wit gewaad met open vragende hand naar de poort des hemels,
druppels rond gevormde tranen vloeien, halverwege mijn wangen nadat ze
ploffend uiteen spattend neer komen op mijn schoenen,
want wat nu?
Een stap naar voor, voert mijn ziel naar de verdoemenis..
Mijn eeuwige zorg...
Hoe geraak ik boven???
Ingezonden door
Geplaatst op
03-02-2013
Over dit gedicht
dit bericht is een korte samenvatting hoe ik soms in de knoop zit met het leven waar ik soms niet meer weet hoe ik moet gaan
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Licht Oceaan Tranen Vuur Wolken ZielReacties op ‘Wat nu?’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!