Gevoelloos
Daar zit je weer, stil in een hoekje gekropen.
Ik leg me hand op je schouder, en kijk je aan.
Zoveel pijn en tranen zie ik in je ogen staan.
Maar je durft nergens meer op te hopen.
Je snapt er niks van, je weet het niet.
En ze blijven maar door gaan en plagen.
Steeds weer dingen roepen en jou uitdagen.
En iedereen die je in de steek liet.
Je denkt zoveel na, maar wat wil je nou echt.
Steeds maar weer die gedachten om weg te gaan.
Omdat je denkt dat niemand je ziet staan.
Was er maar iemand die met je mee vecht.
Maar je doet het alleen, hoe sterk moet je dan zijn.
Hoeveel moet je hart verdragen.
Want jij mag niet praten en klagen.
En niet laten merken dat je vergaat van de pijn.
Hoe hard je ook wil schreeuwen, niemand die je horen wil.
Steeds die paniek want je bent zo alleen.
Iedereen vind je raar, er is niemand om je heen.
Je wil zoveel zeggen zeggen, maar je durft niet en blijft stil.
Zoveel ellende, je wilde je niet laten kennen.
Steeds opmerkingen en gelach.
Je kan het leven niet langer meer aanzien met een glimlach.
Er moest een einde aan komen, hier kon je niet aan wennen.
Zoveel pillen ingenomen, en ze heeft nog steeds geen spijt.
Ze begrijpen hoe zij er alleen heeft voor gestaan.
En zijn nu bij haar graf om hun excuses aan te bieden voor wat ze hebben gedaan.
Maar het lost niks op, want de wereld is haar nu kwijt.
Daar zit je weer, stil naar je eigen plekje gekropen.
Ik leg me hand op je schouder en kijk je aan.
En zie ditmaal de trots en geluk in je ogen staan.
Want nu weet je dat je op een beter leven kan hopen.
Reacties op ‘Gevoelloos’
-
supermooi :)
alynda - 31-01-2013 om 18:38
-
weer heel mooi geschreven...liefs
...Anony... - 31-01-2013 om 23:00
-
Prachtig meid ! Mijn stem gaat naar jou omdat ik heel veel van je hou ! Xxx
syl - 05-02-2013 om 08:03
-
Prachtig schat, zit met tranen in m'n ogen.
Brandon - 10-02-2013 om 19:33
-
Echt een prachtig gedicht
nadienie - 19-03-2013 om 16:51