Eenzaamheid
EENZAAMHEID
Iedere pijn die ik voel
is een valkuil in mijn leven
mijn angst dat ik het leven zelf niet pak
ik durf soms niet te leven
in het leven wat ik had
heb ik teveel emotie's gehad
door een ziekte ongewild op je pad
mag je gaan
7 jaar alleen keihard gestreden
ben ik nu moe gestreden
nu de diagnose burn-out
er bij gekregen
moe en te veel pijn
hebben mij gezegd
kan ik nog verder gaan
ja , ik moet heb twee zonen
die ik niet zomaar kan laten gaan
de rolstoel alleen maar voor buiten
was erger dan de vrouw er in
de vrouw die hij eens de liefde verklaarde
mag ik U vragen
wat houd een Huwelijk in !
Anne-Hoopvol
Reacties op ‘Eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!