Lisa
mijn muze
ik dicht een beminning
tot mijn schaamte
en verlangen
verlangen
door dromen gedreven
bedwelmend, de spanning gonst
onze lichamen die bevend liefhebben
druppels vormen op jouw huid
parels, als dauw op blad
fonkelend
je ogen, ze schreeuwen passie
vingertoppen glijden
verkennen naakte huid
maken kleiner wordende contouren
van een passiebloem
rillingen, verstijving
het zachte zuchten naar meer
een bron, jouw lippen
wijken, krijgen kleur
extatisch vervallen in begeerte
het vuur in je ogen
mijn handen geleiden
dansende billen
dit gevoel valt niet te evenaren
één geheel, harten en lichamen
beleving, ontlading ooit
zeg nooit nooit
Reacties op ‘Lisa’
-
Idd, zeg nooit nooit :) ooit komt op zijn tijd :) Graag gelezen! Groetjes Raissa
Gedichtenlady - 25-01-2013 om 15:05
-
Dank je Raissa! :-)
Mav - 29-01-2013 om 18:48