vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tussen twee werelden, in beide thuis
De drugs wringt mijn gedachten in rare bochten
toont me de mensheid zijn verborgen krochten
maar het zijn paden die ik graag verken
de gek die ik ben
Het rechte noch het kromme pad
een kaart heb ik niet nodig gehad
De Ster heeft mijn pad geplaveid
met ervaring, bescherming en wijsheid
Ontspoord geweest
extreem geleefd
maar kijk me nu:
vers geperste sinas drinken
uit gouden bekers
met zicht op zee
genietend van de vitamine C
en andere dagen van de frisse lucht van het bos
maar ook de drukte van de stad laat me na alles niet los
En al de rest
wat ik maar wil, want wie het hoogst lacht, lacht het best
Reacties op ‘Tussen twee werelden, in beide thuis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!