vorige gedicht
vorige gedicht
de nacht
De nacht
Fonkelende sterren
Haast niet meer te tellen.
Moeten mensen voorstellen.
Ieder mens wordt een ster .
Daarom wil ik een verrekijker,
Om de mensen altijd te zien .
Want misschien glimlachen de mensen , misschien
En met die verrekijker zie ik ze heel dicht,
En dan zie ik : ieder mens geeft licht
Reacties op ‘de nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!