vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Remsporen
Vroeger in m’n vrijgezellenflat
Dweilde ik vlak voor dat je belde
Paniek griste een asbak van het bed.
De afwas die gevaarlijk overhelde,
verdronk in sop; een borstel door de plee
kon nog maar nèt; waar lagen toch die twee
druipkaarsen voor de romantiek?
dan hoorde ik je voetstap in ’t portiek.
Een dikke pakkerd op je frisse mond.
Argwanend keek je altijd in het rond
Je alziend oog was dan op onderzoek
Maar het vond zelfs geen vuile onderbroek!
fv17.1.13
Ingezonden door
Geplaatst op
17-01-2013
Geef uw waardering
Op basis van 16 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Mond Onderbroek Plee RemsporenReacties op ‘Remsporen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!