Een laatste kus
Mijn pap toen jij overleed
Was ik helemaal van streek
Jaren ben je ziek bent geweest
Deze ziekte was er een waarvan je niet gauw geneest
Het deed mama en ons kinderen veel verdriet
Dat u ons toch nog zo gauw verliet
Ik kwam naar huis
Ik heb toen verschrikkelijk gehuild
Nog even heb ik u gezien
U riep mijn naam ,dat vergeten kan ik niet
Ik heb u geen kus durven geven
Stond alleen maar te schreeuwen en te beven
Voor jou pap en voor mam het moet vreselijk zijn geweest
Jij stervende en mam en 2 kinderen in een ziekenhuis
Ja jullie ouders hadden een zwaar kruis
Inmiddels zijn jullie weer bij elkaar
Misschien in de Hemel nu een gelukkig paar
Wij hopen dat u van hierboven af en toe naar u kinderen kijkt
En dat u soms met u vleugeltjes naar ons reikt
Pap en mam we blijven altijd aan u denken
En zullen vanaf de aarde naar u wenken .
MMH.Stevens
Reacties op ‘Een laatste kus’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!