Het langverwachte feest

We hadden er lang van zitten dromen
Ikzelf misschien wel ’t allermeest
Toen was toch de dag gekomen
Van het langverwachte feest

Aanvankelijk begon het heel voorzichtig
Ik nipte van mijn drankje
Maar gaandeweg werd ik kortzichtig
Men schonk bij en ik zei dank je

Dusdanig sijpelde zoetjesaan
Het distillaat naar boven
En kwam me dus rechttoe rechtaan
Van mijn verstand beroven

De hoogste tijd voor het festijn
Genoeg van drank genoten
Echter met port en rode wijn
Werd toen de spijs begoten

Door koffie en taart met vet beslag
Verhoopte ik ‘t pleit te winnen
Maar nog voor ik de zaak ietwat doorzag
Goot ik reeds schnaps naar binnen

Door de drank compleet verdoofd
Viel ik stijl achterover
Dan is bij mij het licht gedoofd
Het feestje was toen over

Mijn hoofd lijdt nu tweezijdig pijn
Deels verwonding, deels de kater
Laat het maar een lesje zijn
In ‘t verschiet alleen nog water


Geert Bonte
16 / 01 / 13

(dit gedicht is NIET autobiografisch)