vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Weerloos
Je staat op de top van de berg,
ik zou je d'r vanaf kunnen duwen.
Je d'r afblazen,
je uitspuwen.
Je vermorzellen,
tot stof laten vergaan.
Alles doen,
wat jij bij mij hebt gedaan.
Ik zou je ziel kunnen vermoorden,
met een dodelijke blik,
maar ik doe het niet,
ik geef geen kik.
Enkel omdat deze woede en pijn,
jouw maakt.
En ik wil jouw niet zijn.
Reacties op ‘Weerloos’
-
Mooi gedicht, zeer goed geschreven!
Linda - 16-01-2013 om 14:06
-
Mooi geschreven. Caroline
Verwijderde gebruiker - 16-01-2013 om 22:11
-
5 Sterretjes dit xxxxx
Verwijderde gebruiker - 17-01-2013 om 18:33
-
Pijnlijk gedicht, mooie woordenschat die je gebruikt.
Kalokerinos - 20-01-2013 om 18:11
-
Mooi geschreven, fijne worrdkeuze
Reiziger - 22-01-2013 om 15:18
-
Echt n mooi gedicht..
invisible - 24-01-2013 om 17:52