De makkelijke weg

Een donker gat kwam in zicht,
aan het einde van het pad
In verre gedachten voel ik het warme licht
Het pad verdwijnt in het donkere gat

Het licht dat ik ooit voelde,
verhitte mijn gezicht
Totdat het ijs aan mijn voeten,
mijn lichaam afkoelde
met veel leed,
een donker vooruitzicht

Want ik bekeek de wereld
door een bril met te donkere glazen
Het genot dat ik ervaarde,
van het donkere gat verbaasde me
Maar toch..
Ik kon het leed niet meer aan
De rook geïnhaleerd
zonder de kracht in mijn bezit
om de rook weer uit te blazen

Toen drong het tot me door
De hoop was ik kwijt
Te veel mee gemaakt
Te moe van de strijd

Ik ga er niet meer voor
Ik kies de makkelijke weg
Ik heb het zó vaak geprobeerd
Maar steeds weer verslagen,
Door de hatelijke pech