lieve...

Van kwinkeleren heb ik geen verstand,
ook niet van vogels langs de oeverkant.
Als ik een beekje hoor, voel ik m’n water:
Pffffffffffffffffffffffffff !
Steeds als ik schrijven moet, sla ik een flater!

Ik loop altijd te stoeien met m’n zinnen
Een dichter draait zijn hand er niet voor om!
Als ik het schrijf, klinkt alles lomp en krom,
Alsof ik jou soms minder zou beminnen!

Toch, lieve schat, al mis ik die know how,
En zijn mijn woorden niet zo goed gekozen,
Bestrooi ik al je voetstappen met rozen:
Jij bent voor mij de absolute vrouw!