vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Hanne
Dacht dat het nooit ophield,
De pijn en het verdriet dat elke dag opnieuw werd losgerukt uit mijn ziel.
Zo vaak bedrogen en belogen door 'vriendinnen'.
Steeds weer opnieuw beginnen...
Jezelf afvragen wat je verkeerd doet,
Hoewel je dat niet eens moet,
Het scheurt je open,
Het laat je de echte wereld zien,
Het laat je zien hoe je hierin bent verzopen,
Dan word de pijn teleurstelling
In jezelf
In je woede
In je zelfmedelijden
Open mijn ogen en ik zie,
Een vriendin
Hanne, je houdt me sterk
Zonder jou zat ik daar,
Alleen op de grillige grond.
Geen vriendschap
Geen geluk
Geen jij.
Ik dank je.
Heleen
Reacties op ‘Hanne ’
-
Waaw dit raakt me echt !!!! ♥♥ Prachtiig !!
Sarah - 08-03-2013 om 22:19