vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Al aangeslagen
nooit heb jij
de scherpte van het mes gevoeld
waarmee dag en nacht gescheiden wordt
lijkt een vloeiend overgaan
waarbij donker en het licht
elkaar in schemering verstaan
hoe bot is het ontwaken
als de werkelijkheid
jou met zijn scheermes snijdt
en jij al aangeslagen
de dag moet gaan verdragen
schrijnend over heel het lijf
wil melker
09/01/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Al aangeslagen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!