Met de grond gelijk gemaakt

Wat ooit in volle glorie stond te bloeien
En elke winter trotseerde,
Liet zich door diens eigen lijden,
Uiteindelijk met de grond gelijk maken

Noch de kracht noch de aangeboden hulp
Gaf de oplossing hoe deze barre winter te doorbreken
Waardoor deze zich uiteindelijk toch te winnen gaf
Wetend dat die zelf de enige is, die zich uit zijn lijden verlossen kan

Maar meer dan je best doen, kan je niet … toch?